-
1 poddawać
I. vt\poddawać kogoś/coś działaniu czegoś jdn/etw dem Einfluss von etw aussetzen\poddawać kogoś próbie jdn auf die Probe stellen, jdn testen\poddawać kogoś/coś krytyce/ocenie jdn/etw einer Kritik/Einschätzung unterziehen\poddawać coś pod dyskusję etw zur Diskussion stellen\poddawać coś pod głosowanie etw zur Abstimmung bringen\poddawać coś w wątpliwość etw in Zweifel ziehen, etw hinterfragen ( geh)3) ( podsuwać)\poddawać komuś temat jdm ein Thema eingeben ( geh)II. vr1) ( kapitulować) sich +akk ergeben, kapitulieren2) ( rezygnować) nachgeben\poddawać się czyjemuś urokowi/wpływowi jds Reiz/Einfluss erliegenpoddać się leczeniu sich +akk ärztlich behandeln lassenpoddać się operacji sich +akk einer Operation unterziehenpoddać się chorobie vor der Krankheit kapitulieren -
2 wariować
-
3 erholen
erholen *vr1) ( die Kraft wiedererlangen)sich [von einer Krankheit/Operation] \erholen odzyskiwać [ perf odzyskać] siły [po chorobie/operacji]2) ( ausspannen)sich \erholen wypoczywać [ perf wypocząć] -
4 Kraft
mit aller \Kraft z całej siłyaus eigener \Kraft o własnych siłach3) volle \Kraft voraus! cała naprzód!in \Kraft treten wchodzić [ perf wejść] w życiein \Kraft sein obowiązywaćaußer \Kraft sein nie mieć mocy obowiązującej -
5 krankmelden
krank|meldenRRvrsich [beim Vorgesetzten] \krankmelden powiadomić [zwierzchnika] o chorobie -
6 Krankmeldung
powiadomienie nt o chorobie -
7 obenauf
2) ( guter Laune)\obenauf sein być w dobrym humorze; ( im Vorteil) być górą[nach der Krankheit] ist er jetzt wieder ganz \obenauf [po chorobie] wrócił już do siebie
См. также в других словарях:
łoże — n I; lm D. łóż 1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś» Staroświeckie szerokie łoże. Łoże małżeńskie. ◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja;… … Słownik języka polskiego
słaby — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, słabybi, słabybszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się brakiem siły fizycznej, np. po chorobie, wycieńczeniu organizmu, lub mający wątłą budowę ciała; chorowity :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ДАМБРОВСКИЙ — [польск. Dambrowski] Самуэль (ок. 1577, Погожеля, ныне Великопольское воеводство, Польша 5.07.1625, Вильно (Вильнюс), польск. теолог, лютеран. проповедник, суперинтендант Вел. Польши, суперинтендант церквей аугсбургского исповедания Великого… … Православная энциклопедия
Островский, Эдуард — директор Варшавской ветеринарной школы; профессор Харьковского ветеринарного института; магистр ветеринарии; писатель. Э. Островский родился 2 го июня 1816 года в деревне Покоршах, Виленской губернии, Трокского уезда; образование получил в… … Большая биографическая энциклопедия
grabarz — pot. żart. Uciec grabarzowi spod łopaty «wyzdrowieć po ciężkiej, poważnej chorobie»: Stworzyli pierwsze polskie komory wspomagania serca. Dzięki nim grabarzowi spod łopaty uciekło już kilkadziesiąt osób. SE 27/02/1998 … Słownik frazeologiczny
ściana — 1. Biegać, miotać się od ściany do ściany «nerwowo chodzić po pokoju, rozmyślając o czymś lub oczekując na coś lub na kogoś» 2. pot. (Choć) wbij zęby w ścianę «zwrot podkreślający bezradność wobec jakiejś sytuacji, zwłaszcza wobec braku żywności» … Słownik frazeologiczny
anestezyna — ż IV, CMs. anestezynanie, blm farm. «związek organiczny porażający zakończenia nerwów czuciowych, środek znieczulający miejscowo, stosowany także wewnętrznie w chorobie wrzodowej i in.» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
autoinfekcja — ż I, DCMs. autoinfekcjacji, blm med. «samozakażenie organizmu przez bakterie żyjące w nim lub pozostałe po przebytej chorobie infekcyjnej» … Słownik języka polskiego
bezsilny — bezsilnyni 1. «nie umiejący sobie z czymś poradzić, nie mogący czemuś podołać; bezradny» Bezsilny wobec losu, czyjegoś uporu, przemocy wroga. 2. «wyrażający niemożność poradzenia sobie» Bezsilny płacz. Bezsilna złość. 3. rzad. «nie mający siły… … Słownik języka polskiego
chorowity — chorowityici 1. «często chorujący, skłonny do chorób, mający słabe zdrowie; słabowity, wątły» Chorowite dziecko. 2. «właściwy choremu; świadczący o chorobie, o słabym zdrowiu» Chorowity wygląd. Chorowita twarz. Chorowita bladość … Słownik języka polskiego
depeszować — ndk IV, depeszowaćszuję, depeszowaćszujesz, depeszowaćszuj, depeszowaćował «zawiadamiać o czymś telegraficznie; wysłać depeszę; telegrafować» Depeszować o chorobie dziecka, o dniu swego przyjazdu. ‹fr.› … Słownik języka polskiego